Mijn herstelverhaal vanuit herfstperspectief
donderdag 05 oktober 2023
Ik ben altijd anders geweest, speciaal, wat op afstand. Vroeger kroop ik in mijn schulp en kon weinig delen met mijn omgeving. Hoewel ik er steeds bij wilde horen, lukte dat doorgaans voor geen meter. Ik voelde me onbegrepen en had geen vriendjes om mee te spelen. Op school werd ik vaak gepest en uit groepjes gesloten: ik hoorde er niet bij omdat ik afweek van de norm. In het beste geval werd ik getolereerd. Dat overheerste mijn jeugd: ik was 14 en het puberen moest nog beginnen. Ik ben altijd een laatbloeier geweest en ben dat gebleven. ‘Snellen Eddy’ is meer dan eens mijn bijnaam geweest.